Miron Urbaniak

---

Życiorys

Miron Urbaniak przyszedł na świat w 1979 roku w Lesznie, mieście, w którym Kształtowało się jego dzieciństwo oraz młodzieńcze lata. W Lesznie ukończył szkołę podstawową, a także II Liceum Ogólnokształcące, gdzie w 1998 roku pomyślnie zdał maturę. Po zakończeniu edukacji w szkole średniej, zapisał się na studia dzienne na kierunku historia na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończone w 2004 roku studia zaowocowały uzyskaniem tytułu magistra, a jego praca magisterska skoncentrowała się na zabytkowych silnikach parowych w Wrocławiu, w szczególności na maszynach typu Ruffer z wieży wodnej „Na Grobli”.

Po zakończeniu studiów, Urbaniak zainaugurował swoją karierę akademicką, podejmując studia doktoranckie i zostając asystentem w swoim macierzystym instytucie, w nowo utworzonym w 2004 roku Zakładzie Historii Kultury Materialnej w Instytucie Historycznym. W 2008 roku uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych w dziedzinie historii, specjalizując się w historii najnowszej, a jego praca doktorska nosiła tytuł: Modernizacja infrastruktury miejskiej Leszna w latach 1832 – 1914. Promotorem pracy był prof. dr hab. Jan Kęsik, a po uzyskaniu stopnia doktora, Miron Urbaniak awansował na stanowisko adiunkta.

W 2013 roku, Rada Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego, w zakresie historii o specjalności historia Polski i powszechna XIX i XX wieku. Habilitacja opierała się na rozprawie dotyczącej miejskich zakładów przemysłowych Wielkiego Księstwa Poznańskiego, ze szczególnym uwzględnieniem gazowni. Kilka lat później uzyskał tytuł profesora uczelnianego w Zakładzie Historii Kultury Materialnej Instytutu Historycznego UWr.

Obecnie, od 2020 roku, pełni funkcję zastępcy dyrektora ds. inwestycji w Instytucie Historycznym UWr, a także angażuje się w działalność na rzecz ochrony zabytków. Jest ekspertem Wojewódzkich Urzędów Ochrony Zabytków oraz członkiem Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków (PKN ICOMOS Polska).

Dorobek i zainteresowania naukowe

Zainteresowania naukowe Mirona Urbaniaka koncentrują się na wielu fascynujących obszarach, w tym na historii Polski oraz historii powszechnej z XIX i XX wieku. Jego badania obejmują także historię techniki, architektury oraz kwestie związane z ochroną kultury materialnej. Urbaniak jest autorem licznych opracowań dotyczących inżynierii cywilnej, przemysłu, techniki oraz kolejnictwa, które są analizowane zarówno z perspektywy historycznej, jak i technicznej.

W swojej pracy naukowej, szczególne miejsce zajmuje ochrona dziedzictwa przemysłowego oraz technicznego w Polsce, z akcentem na znaczenie zabytków znajdujących się w Wielkopolsce. Jego zaangażowanie w popularyzację tych tematów obejmuje organizację wystawy fotograficznej pt. „Miejskie wieże ciśnień Wielkopolski”, która od 2007 roku jest prezentowana w różnych instytucjach kultury.

Do najbardziej znaczących publikacji Mirona Urbaniaka można zaliczyć:

• Zabytki przemysłu i techniki Leszna, Leszno 2006,
• Modernizacja infrastruktury miejskiej Leszna w latach 1832-1914, Poznań 2009,
• Zabytkowa stacja kolejowa Gniezno. Od Kolei Górnośląskiej do programu „Otto”, Łódź 2010,
• Gazownie, Miejskie zakłady przemysłowe Wielkiego Księstwa Poznańskiego, Łódź 2011,
• Wrocławskie wodociągi i kanalizacja od przeszłości do współczesności, Wrocław 2011; współautor: Ryszard Nowakowski,
• Kolej doliny Warty. Historia linii kolejowej Oborniki – Obrzycko – Wronki, Oborniki 2012; współautor: Krzysztof Springer,
• Leszczyńskie koszary z lat 1901-1905 na planach budowlanych Archiwum Państwowego w Lesznie, Leszno 2012,
• Kolej Skwierzyna – Stare Bielice. Kolejowy modernizm w Polsce, Łódź 2013,
• Dzieła hydrotechniki w Polsce. Kanał Górnośląski (Gliwicki). Łódź 2015.

---

Oceń: Miron Urbaniak

---