Kazimierz Kapitańczyk to postać niezwykle znacząca w dziedzinie chemii, który na zawsze zapisał się w historii nauki. Urodził się 3 grudnia 1905 roku w Lesznie, a jego życie zawodowe wniosło duży wkład w rozwój tej dyscypliny. Kapitańczyk, jako profesor, kształcił wielu adeptów i przyczynił się do wielu istotnych badań naukowych.
Jego działalność naukowa trwała aż do jego śmierci, która miała miejsce 5 marca 1970 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w społeczności akademickiej oraz wśród studentów, których edukował.
Życiorys
Kazimierz Kapitańczyk był wybitnym polskim chemikiem, który swoją edukację rozpoczął w Miejskiej Szkole Wydziałowej w Poznaniu, gdzie uczył się w latach 1913–1919. Następnie kontynuował naukę w Gimnazjum Matematyczno-Przyrodniczym im. Gotthilfa Bergera w latach 1919-1925. Po zakończeniu nauki w gimnazjum, w 1925 roku podjął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego, które trwały do 1929 roku.
W tym okresie niestety zachorował na chorobę płuc, co spowodowało, że ukończył studia z opóźnieniem, zdobywając dyplom magistra filozofii w dziedzinie chemii dopiero w 1931 roku. Po obronie pracy magisterskiej, w 1934 roku stworzył pracę doktorską pod kierunkiem Alfonsa Krausego.
Podczas II wojny światowej Kazimierz Kapitańczyk pracował jako chemik w cukrowni w Kościanie, a pod koniec konfliktu pełnił także funkcję magazyniera w fabryce sztucznego jedwabiu w Chodakowie. Warto dodać, że zajmował się również tajnym nauczaniem, co świadczy o jego zaangażowaniu nawet w trudnych czasach.
Po wojnie Kapitańczyk powrócił do Poznania i kontynuował swoją karierę akademicką. W 1956 roku uzyskał tytuł docenta etatowego, a następnie w 1959 roku został profesorem nadzwyczajnym. W 1966 roku awansował na profesora zwyczajnego. W latach 1964–1969 pełnił również funkcję prorektora do spraw nauki Politechniki Poznańskiej.
Był również współtwórcą Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania, co wskazuje na jego ogromne zaangażowanie w rozwój społeczności lokalnej. Przyczynił się do jej przekształcenia w Politechnikę Poznańską, co miało istotny wpływ na kształcenie przyszłych pokoleń inżynierów.
Po zakończeniu swojej działalności akademickiej, Kazimierz Kapitańczyk zmarł i został pochowany na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu, w miejscu oznaczonym polem 8-2-8-19, gdzie jego pamięć jest wciąż żywa wśród społeczności wielkopolskiej.
Praca naukowa
Kazimierz Kapitańczyk jest autorem znaczącej ilości prac naukowych oraz publikacji, które wniosły istotny wkład w rozwój wiedzy w jego dziedzinie. Jego dorobek obejmuje:
- 80 publikacji i rozpraw naukowych,
- 5 skryptów dydaktycznych,
- około 50 artykułów popularnonaukowych.
Odznaczenia i nagrody
Kazimierz Kapitańczyk otrzymał wiele odznaczeń i nagród za swoje zasługi i osiągnięcia.
- złoty Krzyż Zasługi,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- medal 10-lecia Polski Ludowej,
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania.
Przypisy
- Kazimierz Kapitańczyk – miejsce pochówku na Junikowie w Poznaniu
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Robert Lipelt | Maciej Michalski (historyk) | Jerzy Gaj | Feliks Przybylak | Mirosław Handke | Leszek Kasprzak | Jacek Stawiński | Elżbieta Urbanowska-Sojkin | Zofia Rączka | Piotr Krzysztof Marszałek | Aleksandra Kazimiera Karpińska | Stanisław Karwowski (1848–1917) | Stanisław Sierpowski | Wojciech Nawrocik | Miron Urbaniak | Marek Świtoński | Jan Kołaczek-PlacentinusOceń: Kazimierz Kapitańczyk