Karol Fryderyk Woyda, urodzony 23 listopada 1771 roku w Lesznie, to postać, która zajmowała istotne miejsce w historii Warszawy oraz polskiej administracji. Zmarł 21 lutego 1846 roku w stolicy Polski.
Woyda pełnił wiele kluczowych funkcji w administracji publicznej. Był prezydentem Warszawy, a także pełnił rolę nadzwyczajnego radcy stanu. W swoim dorobku znalazł się także okres, w którym był dyrektorem wydziału administracji ogólnej Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego.
W 1834 roku brał udział w pracach Rady Stanu Królestwa Polskiego, a wcześniej, w 1812 roku, był referendarzem Rady Stanu Księstwa Warszawskiego. Woyda należał do kalwinistów, a jego działalność obejmowała także aktywność w wolnomularstwie.
Życiorys
Karol Fryderyk Woyda był ważną postacią w historii Polski, studiował w Niemczech, gdzie również rozpoczął swoją karierę zawodową. Od 1792 roku aktywnie pracował w poselstwie polskim w Niemczech. Jego życie nie ograniczało się jedynie do działań dyplomatycznych, bowiem uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej i w latach 1791–1801 walczył w Legionach, pokazując swoje zaangażowanie w walkę o niepodległość kraju.
W 1812 roku przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego jako członek Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego. Jego kariera osiągnęła szczyt, gdy 6 stycznia 1816 roku został mianowany prezydentem miasta Warszawy przez namiestnika Józefa Zajączka. Jako osoba na tym odpowiedzialnym stanowisku miał wiele planów, dotyczących rozbudowy i unowocześnienia Warszawy. Jednak, jego lojalność wobec władz carskich i służalczość spowodowały, że nie zdobył sympatii mieszkańców stolicy.
30 listopada 1830 roku złożył urząd prezydenta i opuścił Warszawę, co było bardzo znaczące w kontekście wydarzeń tamtego okresu. Karol Woyda zmarł 21 lutego 1846 roku w Warszawie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu ewangelicko-reformowanym, w kwaterze F-6-6. Jego syn, Kazimierz Woyda, również pełnił funkcję prezydenta Warszawy, co świadczy o wpływie rodzinny na historię miasta.
W roku 1815 odznaczono go Orderem Świętego Stanisława I klasy, co odzwierciedla jego wkład w sprawy państwowe oraz uznanie w oczach współczesnych mu elit.
Przypisy
- Nekrologi „Kuriera Warszawskiego” 1821-1939. Tom II 1846-1852, opracował Andrzej Tadeusz Tyszka, Warszawa 2004 r., s. 9.
- Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława, w: „Miesięcznik Heraldyczny”, nr 5, R. 9, Warszawa, 30.08.1930 r., s. 98.
- Tomasz Demidowicz, Rada Stanu Królestwa Polskiego 1833-1841, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 43/44 (1988/1989), s. 85.
- Kalendarzyk Polityczny Piiarski Na Rok Przestępny 1812, Warszawa 1812 r., s. 77.
- Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 20, s. 185.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jacek Turczyński | Józef Mycielski (generał) | Sebastian Ciemnoczołowski | Zbigniew Haupt | Michał Klinger | Grzegorz Rusiecki | Zbigniew Gorzelańczyk | Paweł Kotlarski | Elżbieta Ratajczak | Łukasz Borowiak | Waldemar Müller | Edmund Jankowski (samorządowiec) | Jerzy Wojciak | Leszek BurzyńskiOceń: Karol Fryderyk Woyda