Jarosław Mika


Jarosław Mika to postać o bogatej historii wojskowej, znana w Polsce jako generał Wojska Polskiego. Urodził się 31 października 1962 roku w Lesznie, co jest punktem wyjścia jego kariery wojskowej, która obfitowała w znaczące osiągnięcia i ważne dowództwa.

W latach 2008–2011 pełnił funkcję dowódcy Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północny Wschód, gdzie z powodzeniem zarządzał operacjami związanymi z międzynarodowym wsparciem. Następnie, w latach 2014–2017, dowodził 11 Lubuską Dywizją Kawalerii Pancernej, jednostką o ugruntowanej renomie w polskich siłach zbrojnych.

Jego działalność w wojsku kulminowała w latach 2017–2023, gdy obejmował stanowisko Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, będąc odpowiedzialnym za kształtowanie strategii obronnej i rozwój sił zbrojnych kraju. Jego doświadczenie i poświęcenie dla służby wojskowej stanowią istotny wkład w historię polskich sił zbrojnych.

Życiorys

Dzieciństwo oraz młodzieńcze lata Jarosława Miki upłynęły w miejscowości Kąkolewo. Następnie ukończył II Liceum Ogólnokształcące w Lesznie, zdobywając podstawowe wykształcenie średnie.

Przebieg służby wojskowej

W latach 1981–1985 kalendarz wojskowy zapisał go jako podchorążego w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu. Po ukończeniu edukacji wojskowej w 1985 roku, osiągnął stopień podporucznika. Swoją karierę wojskową w służbie zawodowej rozpoczął w latach 1985–1990, gdzie piastował funkcje od dowódcy plutonu, aż do dowódcy batalionu czołgów w takich miejscowościach jak Słubice i Kożuchów, należących do jednostek 5 Dywizji Pancernej w Gubinie.

W latach 1990–1993 Jarosław Mika kontynuował swoją edukację jako słuchacz Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie. Po zakończeniu studiów, powrócił do służby, zostając przeniesionym do Zarządu Ogólnego Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

W okresie 1995–1996 podróżował do Holandii oraz Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył międzynarodowe kursy: Międzynarodowy Kurs Orientacyjny oraz Studium Planowania Strategicznego na Uniwersytecie Królowej. W 1997 roku rozpoczął nową fazę swojej kariery, pełniąc służbę w Dowództwie Wojsk Lądowych na różnych stanowiskach. Zajmował miejsca od starszego oficera operacyjnego, przez szefa Wydziału Planowania, aż do zastępcy szefa Zarządu Planowania Rozwoju Wojsk Lądowych.

W latach 2006–2011 angażował się w misjach Polskiego Kontyngentu Wojskowego, uczestnicząc w dwóch wyprawach do Iraku oraz raz w Afganistanie. W 2007 roku pełnił rolę asystenta dowódcy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w trakcie VIII zmiany PKW Irak. Natomiast w 2008 roku objął dowództwo Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północny-Wschód w Stargardzie Szczecińskim, gdzie również ukończył Podyplomowe Studium Polityki Obronnej w Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie.

W marcu 2011 roku objął stanowisko dowódcy 20 Bartoszyckiej Brygady Zmechanizowanej z siedzibą w Bartoszycach. W maju tegoż roku został wyznaczony na zastępcę dowódcy Regionu Wschodniego w misji ISAF w Afganistanie. Z dniem 7 czerwca 2013 roku objął funkcję zastępcy dowódcy oraz szefa sztabu 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Pod koniec lutego 2014 roku, Jarosław Mika otrzymał obowiązki dowódcy 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu.

Dzięki decyzji prezydenta RP Andrzeja Dudy, 7 lutego 2017 roku został powołany na stanowisko Dowódcy Generalnego RSZ, z rekomendacji ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza. Kolejnym ważnym dniem był 24 stycznia 2018, kiedy to złożył wizytę w Garnizonie Stargard, a już następnego miesiąca, 22 lutego, z rąk prezydenta Andrzeja Dudy otrzymał stopień generała broni, na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka.

Moment historyczny miał miejsce 1 marca 2018 roku, gdy odbierał akt mianowania podczas obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. W listopadzie 2019 roku, na mocy postanowienia Prezydenta RP, Andrzej Duda mianował go na stopień generała, a ceremonia miała miejsce w Pałacu Prezydenckim.

Za pomocą aktów mianowania, 6 lutego 2020 roku Jarosław Mika otrzymał powołanie na drugą kadencję, na dotychczasowym stanowisku, co miało miejsce na wniosek ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka.

W marcu 2020 roku Ministerstwo Obrony Narodowej ogłosiło, że generał Mika miał pozytywny wynik testu na koronawirusa SARS-CoV-2, po tym jak przebywał w Niemczech na naradzie wojskowej. Został jedną z pierwszych osób w Polsce z potwierdzonym zakażeniem wirusem. W grudniu 2020 roku w ambasadzie Niemiec w Warszawie, prezydent Duda uhonorował go Krzyżem Honorowym Bundeswehry w Złocie, jako uznanie dla jego działań na rzecz polsko-niemieckiej współpracy wojskowej. Odznaczenie wręczył ambasador Arndt Freytag von Loringhoven.

Ostatecznie, 6 lutego 2023 roku, zakończył swoją służbę wojskową, kończąc drugą kadencję na stanowisku Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych, a jego następcą został gen. broni Wiesław Kukuła.

Awanse generalskie

W ciągu swojej kariery wojskowej Jarosław Mika otrzymał szereg awansów, które odzwierciedlają jego rozwój jak i zasługi w służbie. Jego droga do najwyższych stanowisk trwała wiele lat, a każdy stopień był wynikiem ciężkiej pracy i oddania. Oto chronologiczna lista jego awansów:

  • podporucznik – 1985,
  • generał brygady – 9 sierpnia 2011,
  • generał dywizji – 15 sierpnia 2014,
  • generał broni – 22 lutego 2018,
  • generał – 12 listopada 2019.

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

W trakcie swojej 42-letniej kariery wojskowej, Jarosław Mika był wielokrotnie odznaczany i wyróżniany za swoje zasługi.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2023,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2017,
  • Złoty Krzyż Zasługi – 2007,
  • Srebrny Krzyż Zasługi – 2001,
  • Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami – 2012,
  • Gwiazda Iraku,
  • Gwiazda Afganistanu,
  • Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Odznaka pamiątkowa Dowództwa Wojsk Lądowych (nr 113) – 1997,
  • Odznaka pamiątkowa 20 BZ,
  • Odznaka pamiątkowa 12 SDZ,
  • Odznaka pamiątkowa/honorowa 11 LDKPanc – 2014, ex officio,
  • Odznaka pamiątkowa 10 BKPanc – 2014,
  • Odznaka pamiątkowa DG RSZ – 2017, ex officio,
  • Odznaka absolwenta Podyplomowych Studiów Polityki Obronnej AON,
  • wpis do Księgi Honorowej Wojska Polskiego – 2017,
  • Medal „Zasłużony dla miasta Mławy” – 2012,
  • Odznaka Honorowa Złota Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego – 2018,
  • Medal Pamiątkowy Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku,
  • Komandoria Kapituły Katedry Polowej Wojska Polskiego – 2023,
  • Medal „Milito Pro Christo” – 2019,
  • Medal „W służbie Bogu i Ojczyźnie” – 2019,
  • Medal 100-lecia Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego „Soli Deo Gloria” – 2020,
  • Commander Legii Zasługi – Stany Zjednoczone,
  • Bronze Star – Stany Zjednoczone,
  • Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie – Niemcy, 2020,
  • Medal NATO za misję ISAF,
  • Oficer Orderu Zasługi CISM – CISM, 2021,
  • Honorowy obywatel miasta Leszna – 2019.

Garnizony w przebiegu służby

W trakcie swojej 42-letniej kariery wojskowej, Jarosław Mika pełnił służbę w wielu garnizonach, które przedstawiają bogaty obraz jego doświadczeń wojskowych. Poniżej wymienione są poszczególne lokalizacje jego służby, z uwzględnieniem lat oraz okresowych zmian.

  • Poznań (1981–1985),
  • Słubice,
  • Kożuchów (1985–1990),
  • Rembertów (1990–1993),
  • Warszawa (1993–1995),
  • doraźnie Holandia oraz Wielka Brytania (1995–1996),
  • Warszawa (1997–2007),
  • Irak (2007–2008),
  • Stargard (2008–2011),
  • doraźnie Warszawa (2008–2009),
  • Bartoszyce (2011–2013),
  • doraźnie PKW Afganistan (2011),
  • Szczecin (2013–2014),
  • Żagań (2013–2017),
  • Warszawa (2017–2023).

Każda z tych lokalizacji miała wpływ na rozwój umiejętności oraz myślenia strategicznego Miki, co czyni go wieloletnim i doświadczonym członkiem sił zbrojnych.

Życie prywatne

Jarosław Mika jest żonaty i na co dzień mieszka z rodziną w Rzepinie, w powiecie słubickim.

W kręgu jego zainteresowań znajduje się historia wojska oraz myślistwo.

Przypisy

  1. Dowódca Generalny pożegnał się z podwładnymi [online], wojsko-polskie.pl/dgrsz [dostęp 07.02.2023 r.]
  2. Rzepinianie: Dla nas generał to po prostu dobry sąsiad [online], gazetalubuska.pl [dostęp 07.02.2023 r.]
  3. Dowództwo Generalne [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 06.02.2023 r.]
  4. Koronawirus w Polsce. Generał Jarosław Mika zarażony koronawirusem – Wiadomości [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 10.03.2020 r.]
  5. Dowódca Sił Zbrojnych zakaził się koronawirusem. TVP INFO, 10.03.2020 r. [dostęp 17.03.2020 r.]
  6. Generał Jarosław Mika odznaczony Krzyżem Honoru Bundeswehry [online], wojsko-polskie.pl, 16.12.2020 r. [dostęp 18.12.2020 r.]
  7. PROMOCJA KSIĄŻKI I WRĘCZENIE ODZNACZEŃ [online], edw.wp.mil.pl, 16.09.2020 r. [dostęp 18.12.2020 r.]
  8. a b Prezydent podjął decyzję. Generał Mika pozostaje na stanowisku [online], elka.pl, 05.02.2020 r. [dostęp 14.03.2020 r.]
  9. 102 batalion ochrony - Wizyta Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych w batalionie [online], 102bo.wp.mil.pl [dostęp 12.04.2020 r.]
  10. ArturA. Pinkowski ArturA., „Czarna Dywizja” ma nowego dowódcę [online], dgrsz.mon.gov.pl, 17.02.2014 r. [dostęp 08.12.2015 r.]
  11. Prezydent wręczył akt mianowania Dowódcy Generalnemu RSZ [online], prezydent.pl, 08.02.2017 r. [dostęp 09.02.2017 r.]
  12. Uchwała Nr XLIX/1749/18 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 19.07.2018 r. w sprawie przyznania Jarosławowi Mice Odznaki Honorowej Złotej Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego [online], bip.umwd.dolnyslask.pl, 27.10.2018 r. [dostęp 15.10.2018 r.]
  13. BENEMERENTI dla Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych [online], wojsko-polskie.pl/dgrsz, 12.01.2019 r. [dostęp 14.01.2019 r.]
  14. Odznaczenia z okazji Narodowego Święta Niepodległości [online], prezydent.pl, 11.11.2017 r. [dostęp 12.11.2017 r.]
  15. Gen. Kukuła Dowódcą Generalnym. Prezydent wręczył mianowanie [online], defence24.pl [dostęp 06.02.2023 r.]
  16. Jakuboszczak 2021, s. 177.
  17. Jakuboszczak 2020, s. 222.
  18. M.P. z 2023 r. poz. 441
  19. M.P. z 2018 r. poz. 66 – pkt 2.
  20. M.P. z 2020 r. poz. 184
  21. M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 862.
  22. M.P. z 2014 r. poz. 821.
  23. M.P. z 2007 r. nr 86, poz. 930 – pkt 10.
  24. M.P. z 2001 r. nr 39, poz. 636 – pkt 418.
  25. M.P. z 2012 r. poz. 974 – pkt 25.

Oceń: Jarosław Mika

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:12