Bernard Jąder, urodzony 29 maja 1951 roku w Lesznie, to postać znana w polskim sporcie, szczególnie w dziedzinie żużla. Jest nie tylko żużlowcem, ale także doświadczonym trenerem, który wniósł wiele do rozwoju tego sportu w Polsce.
Jako zawodnik, Jąder odnosił liczne sukcesy, a jego pasja do żużla zaowocowała także działalnością trenerską, gdzie dzielił się swoją wiedzą i umiejętnościami z młodszymi pokoleniami. Jego kariera jest doskonałym przykładem oddania i miłości do tej dyscypliny sportu.
Życiorys
Życie prywatne
Bernard Jąder był młodszym bratem Zbigniewa. W życiu prywatnym pełnił rolę ojca Macieja oraz wujka Pawła, co podkreśla jego silne więzi rodzinne.
Kariera sportowa
Jąder otrzymał licencję żużlową w czerwcu 1968 roku, przystępując do klubu Unia Leszno. Już 20 października zadebiutował w meczu ligowym przeciwko Polonii Bydgoszcz, gdzie zdobył 1 punkt w dwóch biegach, co rozpoczęło jego sportową przygodę. Sukcesy zaczęły przychodzić w 1972 roku, kiedy to wygrał w Lesznie tytuł Młodzieżowego Indywidualnego Mistrza Polski oraz uplasował się na II miejscu w klasyfikacji Turnieju o Srebrny Kask. W drugiej połowie lat 70. stał się jednym z najlepszych polskich żużlowców, zdobywając złote medale Indywidualnych Mistrzostw Polski w 1978 roku w Gorzowie Wielkopolskim oraz w 1980 roku w Lesznie.
W okresie między 1972 a 1979 rokiem pięciokrotnie stawał na podium Memoriału Alfreda Smoczyka, wygrywając w nim w 1973 roku. Dodatkowo w 1980 roku zajął III miejsce w klasyfikacji generalnej Złotego Kasku oraz otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu. Jąder z nieprzerwaną pasją reprezentował barwy Unii Leszno od 1968 do 1983 roku, a następnie od 1984 do 1988 roku przeniósł się do Unii Tarnów.
W barwach klubu z Leszna zdobył dwa złote medale w Drużynowych Mistrzostwach Polski w latach 1979 oraz 1980. Oprócz tego zdobył medale srebrne w 1977 oraz 1983 roku, a także trzy brązowe w latach 1975, 1976 i 1981. Na swoim koncie ma również złoty medal Mistrzostw Polski Par Klubowych w 1980 roku w Zielonej Górze oraz srebrny w 1978 roku w Chorzowie. Wraz z Unią Leszno triumfował w Drużynowym Pucharze Polski trzykrotnie: w 1978, 1979, i 1980 roku.
Pod względem występów w cyklu Indywidualnych Mistrzostw Świata, Jąder osiągnął swój najlepszy wynik w 1974 roku, kiedy awansował do finału kontynentalnego w Togliatti, gdzie zajął XV miejsce. Ponadto, wielokrotnie reprezentował Polskę w meczach międzypaństwowych, co podkreśla jego znaczenie dla sportu żużlowego w Polsce.
Inne ważniejsze turnieje
Memoriał Alfreda Smoczyka, rozgrywany w Lesznie, to jedna z ważniejszych imprez w kalendarzu sportowym, w której udział brał Bernard Jąder. Poniżej przedstawiamy jego osiągnięcia w tym turnieju:
- 1971 – jako rezerwowy – 4 pkt,
- 1972 – 3. miejsce – 12+2 pkt,
- 1973 – 1. miejsce – 15 pkt,
- 1975 – 8. miejsce – 8 pkt,
- 1976 – 2. miejsce – 12 pkt,
- 1977 – 2. miejsce – 11 pkt,
- 1978 – 8. miejsce – 8 pkt,
- 1979 – 3. miejsce – 12 pkt,
- 1980 – 12. miejsce – 5 pkt,
- 1981 – jako rezerwowy – 5 pkt.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Rafał Dobrucki | Tobiasz Musielak | Marcin Jankowski (żużlowiec) | Dariusz Michalewicz | Klaudia Gertchen | Zbigniew Gawior | Sławomir Mocek | Ryszard Buśkiewicz | Adrian Bogucki | Paweł Jąder | Piotr Pawlicki (ur. 1963) | Zdzisław Waliński | Andrzej Pogorzelski (żużlowiec) | Henryk Cegielski | Henryk Brodala | Piotr Żyto | Tomasz Parzy | Przemysław Pawlicki | Krzysztof Kasprzak | Dariusz BalińskiOceń: Bernard Jąder